Δεν θα σε θυμηθώ στο σπίτι σου μοναχό
Δεν θα σε θυμηθώ στο στρώμα σου αναπαυμένο
Δεν θα σε θυμηθώ ως το τέλος μιας χρονιάς
Δεν θα σε θυμηθώ ως το κενό μες στη ζωή μας

Θα σε θυμάμαι στα χίλια χρώματα που ήταν το βασίλειό σου
Θα σε θυμάμαι μες στις μπηχτές όταν στάζουν τρυφερότητα
Θα σε θυμάμαι όταν μου λένε πως αληθινοί άνθρωποι δεν υπάρχουν
Θα σε θυμάμαι ως τον άνθρωπο που μ’ έκρυβε στην καρδιά του

Είναι σωστό να θυμάται κανείς… αλλά δεν θα σε θυμηθώ έτσι
Θα σε θυμάμαι αλλιώς… διαρκώς… και ο Θεός βοηθός.

– Για τον Κούλη (21/6/1983 - 28/12/2016)